تورم و نشانه های عدم عقب نشینی

بانک های مرکزی چه کاری می توانند انجام دهند؟

زنگ خطر تورم و نگرانی های آن در هفته گذشته به صدا درآمد زیرا شاخص قیمت مصرف کننده ایالات متحده (CPI) به شدت 0.9٪ در اکتبر افزایش یافت و نرخ سالانه را بیش از 6٪ افزایش داد، تا بالاترین سطح از سال 1990 باشد.

افزایش تورم تعجب آور نبود، قبلاً انتظار می رفت و نه فقط برای کالا ها و خدماای که به طور مستقیم تحت تأثیر کووید-19 بودند. با تداوم طولانی مدت کمبود عرضه و افزایش قیمت انرژی، اکنون می توانیم ببینیم که دلایل تورم بالاتر از قبل گسترده تر شده است که کنترل را سخت تر می کند.

در آخرین اعداد منتشر شده، قیمت غذا و انرژی 1.0 درصد در فروشگاه‌های مواد غذایی و 0.8 درصد در رستوران‌ها، رشد قیمت‌های فزاینده‌تری داشتند. و به غیر از کالاهای مورد استفاده خانوارها، تورم اساسی، که انرژی و غذا را حذف می کند نیز در ماه اکتبر 0.6٪ و 4.6٪ سالانه افزایش یافت.

و پس از داده‌های تورم هفته گذشته ایالات متحده، این هفته و پیش از گزارش‌های تورم بریتانیا و منطقه یورو، شاخص‌های پیشرو در اروپا سطوح رکوردی را به ثبت رساندند. هم DAX آلمان و هم CAC 40 بالاترین سطح تاریخی خود را ثبت کردند و امروز، پنجشنبه، پس از اینکه روز گذشته به دلیل رشد ریسک‌های تورمی کمی کمتر بسته شدند، آنها با گزارش های درآمدی قوی شرکت‌ها افزایش یافتند. با این حال، نگرانی ها در مورد چشم انداز تورمی منطقه و تأثیری که می تواند بر سیاست های پولی داشته باشد، در حال افزایش است.

دیروز تورم منطقه یورو را داشتیم که در ماه اکتبر 4.1 درصد افزایش یافت که بیش از دو برابر بیشتر از هدف بانک مرکزی اروپا است. این ریسک با اعداد تورم بریتانیا نیز با رشد 4.2 درصدی، جدی‌تر به نظر می‌رسد که بالاترین سطح آن در تقریباً یک دهه گذشته است.

این هفته هفته سخنرانی ها بود. تاکنون سخنرانان FED بیشتر به ریسک تورم و احتمال افزایش نرخ بهره در سال 2022 و افزایش سطح کاهش حمایت ها (خرید اوراق قرضه) اشاره کرده اند.

اما در اروپا، مقامات بانک مرکزی اروپا به ویژه رئیس لاگارد بارها گفته اند که این فشارهای قیمتی باید در سال آینده کاهش یابد، بنابراین، در حال حاضر، ما به سیاست های فعلی ادامه خواهیم داد. با این حال، بانک مرکزی اروپا تحت فشار فزاینده ای قرار دارد تا سیاست پولی فوق العاده تسهیلی خود را کنار گذاشته و به روند افزایشی قیمت ها واکنش نشان دهد.

تا کنون، آنچه در بازار واقعی می‌توانیم مشاهده کنیم این است که BoE پتانسیل بیشتری برای تبدیل شدن به اولین بانک مرکزی G7 دارد که احتمالاً در نشست دسامبر خود برای محدود کردن ریسک فشار قیمت ها، نرخ‌های بهره را افزایش می‌دهد. برای ECB و FED، در بقیه سال 2021، ما انتظار نداریم که هیچ تغییری در سیاست ها ببینیم، باید منتظر بمانیم و نتایج سیاست های کنونی را ببینیم و سپس جلسات ژانویه در کانون توجه قرار خواهند گرفت.

از سوی دیگر، در چند روز گذشته شاهد کاهش قیمت نفت بودیم که در پی گزارش رویترز مبنی بر تلاش آمریکا، چین و ژاپن برای استفاده از ذخایر استراتژیک برای پایین آوردن قیمت ها، که در حال حاضر به نوعی موفق هم شده اند، کاهش یافت. در صورت تداوم کاهش قیمت نفت، می تواند فشارهای تورمی را نیز کاهش دهد.